帶拼音三字經(jīng)全文
《三字經(jīng)》是一本很好的教材，教育學(xué)生懂得人生道理，讓成長(zhǎng)中的學(xué)生走正確的道理，擴(kuò)大學(xué)生的知識(shí)面，積累豐富的詞匯。小編今天為大家?guī)?span style="color: rgb(0, 0, 0);">三字經(jīng)全文，一起來看看吧！
三字經(jīng)全文帶拼音
rén zhī chūxìng běn shànxìng xiāng jìnxí xiāng yuǎn人之初性本善性相近習(xí)相遠(yuǎn)gǒu bú jiàoxìng nǎi qiānjiào zhī dàoguì yǐ zhuān茍不教性乃遷教之道貴以專xī mèng mǔzé lín chǔzǐ bù xuéduàn jī zhù昔孟母擇鄰處子不學(xué)斷機(jī)杼dòu yān shānyǒu yì fāngjiāo wǔ zǐmíng jù yáng竇燕山有義方教五子名俱揚(yáng)yǎng bú jiàofù zhī guòjiào bù yánshī zhī duò養(yǎng)不教父之過教不嚴(yán)師之惰zǐ bù xuéfēi suǒ yíyòu bù xuélǎo hé wéi子不學(xué)非所宜幼不學(xué)老何為yù bù zhuóbù chéng qìrén bù xuébù zhī yì玉不琢不成器人不學(xué)不知義wéi rén zǐfāng shào shíqīn shī yǒuxí lǐ yí為人子方少時(shí)親師友習(xí)禮儀xiāng jiǔ língnéng wēn xíxiào yú qīnsuǒ dāng zhí香九齡能溫席孝于親所當(dāng)執(zhí)róng sì suìnéng ràng lídì yú zhǎngyí xiān zhī融四歲能讓梨弟于長(zhǎng)宜先知shǒu xiào tìcì jiàn wénzhī mǒu shùshí mǒu wén首孝悌次見聞知某數(shù)識(shí)某文yī ér shíshí ér bǎibǎi ér qiānqiān ér wàn一而十十而百百而千千而萬sān cái zhětiān dì rénsān guāng zhěrì yuè xīng三才者天地人三光者日月星sān gāng zhějūn chén yìfù zǐ qīnfū fù shùn三綱者君臣義父子親夫婦順yuē chūn xiàyuē qiū dōngcǐ sì shíyùn bù qióng曰春夏曰秋冬此四時(shí)運(yùn)不窮yuē nán běiyuē xī dōngcǐ sì fāngyìng hū zhōng曰南北曰西東此四方應(yīng)乎中yuē shuǐ huǒmù jīn tǔcǐ wǔ hángběn hū shù曰水火木金土此五行本乎數(shù)shí gān zhějiǎ zhì guǐshí èr zhīzǐ zhì hài十干者甲至癸十二支子至亥yuē huáng dàorì suǒ chányuē chì dàodāng zhōng quán曰黃道日所躔曰赤道當(dāng)中權(quán)chì dào xiàwēn nuǎn jíwǒ zhōng huázài dōng běi赤道下溫暖極我中華在東北hán yù jūnshuāng lù gǎiyòu gāo yuánzuǒ dà hǎi寒燠均霜露改右高原左大海yuē jiāng héyuē huái jìcǐ sì dúshuǐ zhī jì曰江河曰淮濟(jì)此四瀆水之紀(jì)yuē dài huásōng héng héngcǐ wǔ yuèshān zhī míng曰岱華嵩恒衡此五岳山之名gǔ jiǔ zhōujīn gǎi zhìchēng xíng shěngsān shí wǔ古九州今改制稱行省三十五yuē shì nóngyuē gōng shāngcǐ sì mínguó zhī liáng曰士農(nóng)曰工商此四民國(guó)之良yuē rén yìlǐ zhì xìncǐ wǔ chángbù róng wěn曰仁義禮智信此五常不容紊dì suǒ shēngyǒu cǎo mùcǐ zhí wùbiàn shuǐ lù地所生有草木此植物遍水陸yǒu chóng yúyǒu niǎo shòucǐ dòng wùnéng fēi zǒu有蟲魚有鳥獸此動(dòng)物能飛走dào liáng shūmài shǔ jìcǐ liù gǔrén suǒ shí稻梁菽麥?zhǔn)蝠⒋肆热怂砿ǎ niú yángjī quǎn shǐcǐ liù chùrén suǒ sì馬牛羊雞犬豕此六畜人所飼yuē xǐ nùyuē āi jùài wù yùqī qíng jù曰喜怒曰哀懼愛惡欲七情俱qīng chì huángjí hēi báicǐ wǔ sèmù suǒ shí青赤黃及黑白此五色目所識(shí)suān kǔ gānjí xīn xiáncǐ wǔ wèikǒu suǒ hán酸苦甘及辛咸此五味口所含shān jiāo xiāngjí xīng xiǔcǐ wǔ xiùbí suǒ xiù膻焦香及腥朽此五臭鼻所嗅páo tǔ gémù shí jīnyǔ sī zhúnǎi bā yīn匏土革木石金與絲竹乃八音yuē píng shǎngyuē qù rùcǐ sì shēngyí tiáo xié曰平上曰去入此四聲宜調(diào)協(xié)gāo zēng zǔfù ér shēnshēn ér zǐzǐ ér sūn高曾祖父而身身而子子而孫zì zǐ sūnzhì xuán zēngnǎi jiǔ zúrén zhī lún自子孫至玄曾乃九族人之倫fù zǐ ēnfū fù cóngxiōng zé yǒudì zé gōng父子恩夫婦從兄則友弟則恭zhǎng yòu xùyǒu yǔ péngjūn zé jìngchén zé zhōng長(zhǎng)幼序友與朋君則敬臣則忠cǐ shí yìrén suǒ tóngng shī xùwù wéi bèi此十義人所同當(dāng)師敘勿違背zhǎn qí shuāidà xiǎo gōngzhì sī máwǔ fù zhōng斬齊衰大小功至緦麻五服終lǐ yuè shèyù shū shùgǔ liù yìjīn bù jù禮樂射御書數(shù)古六藝今不具wéi shū xuérén gòng zūnjì shí zìjiǎng shuō wén惟書學(xué)人共遵既識(shí)字講說文yǒu gǔ wéndà xiǎo zhuànlì cǎo jìbù kě luàn有古文大小篆隸草繼不可亂ruò guǎng xuéjù qí fándàn lüè shuōnéng zhī yuán若廣學(xué)懼其繁但略說能知原fán xùn méngxū jiǎng jiūxiáng xùn gǔmíng jù dòu凡訓(xùn)蒙須講究詳訓(xùn)詁明句讀wéi xué zhěbì yǒu chūxiǎo xué zhōngzhì sì shū為學(xué)者必有初小學(xué)終至四書lún yǔ zhěèr shí piānqún dì zǐjì shàn yán論語者二十篇群弟子記善言mèng zǐ zhěqī piān zhǐjiǎng dào déshuō rén yì孟子者七篇止講道德說仁義zuò zhōng yōngnǎi kǒng jízhōng bù piānyōng bù yì作中庸乃孔伋中不偏庸不易zuò dà xuénǎi zēng zǐzì xiū qízhì píng zhì作大學(xué)乃曾子自修齊至平治zhōng shū shúxiào jīng tōngrú liù jīngshǐ kě dú中書熟孝經(jīng)通如六經(jīng)始可讀shī shū yìlǐ chūn qiūhào liù jīngdāng jiǎng qiú詩書易禮春秋號(hào)六經(jīng)當(dāng)講求yǒu lián shānyǒu guī cángyǒu zhōu yìsān yì xiáng有連山有歸藏有周易三易詳yǒu diǎn móyǒu xùn gàoyǒu shì mìngshū zhī ào有典謨有訓(xùn)誥有誓命書之奧wǒ zhōu gōngzuò zhōu lǐzhù liù guāncún zhì tǐ我周公作周禮著六官存治體dà xiǎo dàizhù lǐ jìshù shèng yánlǐ yuè bèi大小戴注禮記述圣言禮樂備yǒu guó fēngyǒu yǎ sònghào sì shīdāng fěng yǒng有國(guó)風(fēng)有雅頌號(hào)四詩當(dāng)諷詠shī jì wángchūn qiū zuòyù bāo biǎnbié shàn è詩既亡春秋作寓褒貶別善惡sān zhuàn zhěyǒu gōng yángyǒu zuǒ shìyǒu gǔ liáng三傳者有公羊有左氏有谷梁ěr yǎ zhěshàn biàn yánqiú jīng xùncǐ mò xiān爾雅者善辨言求經(jīng)訓(xùn)此莫先gǔ shèng zhùxiān xián zhuànzhù shū bèishí sān jīng古圣著先賢傳注疏備十三經(jīng)zuǒ zhuàn wàiyǒu guó yǔhé qún jīngshù shí wǔ左傳外有國(guó)語合群經(jīng)數(shù)十五jīng jì míngfāng dú zǐcuō qí yàojì qí shì經(jīng)既明方讀子撮其要記其事wǔ zǐ zhěyǒu xún yángwén zhōng zǐjí lǎo zhuāng五子者有荀揚(yáng)文中子及老莊jīng zǐ tōngdú zhū shǐkǎo shì xìzhī zhōng shǐ經(jīng)子通讀諸史考世系知終始zì xī nóngzhì huáng dìhào sān huángzài shàng shì自羲農(nóng)至黃帝號(hào)三皇在上世táng yǒu yúhào èr dìxiāng yī xùnchēng shèng shì唐有虞號(hào)二帝相揖遜稱盛世xià yǒu yǔshāng yǒu tāngzhōu wén wǔchēng sān wáng夏有禹商有湯周文武稱三王xià chuán zǐjiā tiān xiàsì bǎi zǎiqiān xià shè夏傳子家天下四百載遷夏社tāng fá xiàguó hào shāngliù bǎi zǎizhì zhòu wáng湯伐夏國(guó)號(hào)商六百載至紂亡zhōu wǔ wángshǐ zhū zhòubā bǎi zǎizuì cháng jiǔ周武王始誅紂八百載最長(zhǎng)久zhōu gòng héshǐ jì niánlì xuān yōusuì dōng qiān周共和始紀(jì)年歷宣幽遂東遷zhōu dào shuāiwáng gāng zhuìchěng gān gēshàng yóu shuì周道衰王綱墜逞干戈尚游說shǐ chūn qiūzhōng zhàn guówǔ bà qiángqī xióng chū始春秋終戰(zhàn)國(guó)五霸強(qiáng)七雄出yíng qín shìshǐ jiān bìngchuán èr shìchǔ hàn zhēng嬴秦氏始兼并傳二世楚漢爭(zhēng)gāo zǔ xīnghàn yè jiànzhì xiào píngwáng mǎng cuàn高祖興漢業(yè)建至孝平王莽篡guāng wǔ xīngwéi dōng hànsì bǎi niánzhōng yú xiàn光武興為東漢四百年終于獻(xiàn)wèi shǔ wúzhēng hàn dǐnghào sān guóqì liǎng jìn魏蜀吳爭(zhēng)漢鼎號(hào)三國(guó)迄兩晉sòng qí jìliáng chén chéngwéi nán cháodū jīn líng宋齊繼梁陳承為南朝都金陵běi yuán wèifēn dōng xīyǔ wén zhōuxīng gāo qí北元魏分東西宇文周興高齊dài zhì suíyī tǔ yǔbù zài chuánshī tǒng xù迨至隋一土宇不再傳失統(tǒng)緒táng gāo zǔqǐ yì shīchú suí luànchuàng guó jī唐高祖起義師除隋亂創(chuàng)國(guó)基èr shí chuánsān bǎi zǎiliáng miè zhīguó nǎi gǎi二十傳三百載梁滅之國(guó)乃改liáng táng jìnjí hàn zhōuchēng wǔ dàijiē yǒu yóu梁唐晉及漢周稱五代皆有由zhào sòng xīngshòu zhōu shànshí bā chuánnán běi hùn趙宋興受周禪十八傳南北混liáo yǔ jīnjiē chēng dìyuán miè jīnjué sòng shì遼與金皆稱帝元滅金絕宋世yú tú guǎngchāo qián dàijiǔ shí niánguó zuò fèi輿圖廣超前代九十年國(guó)祚廢dài chéng zǔqiān yān jīngshí liù shìzhì chóng zhēn迨成祖遷燕京十六世至崇禎quán yān sìkòu rú línlǐ chuǎng chūshén qì fén權(quán)閹肆寇如林李闖出神器焚qīng shì zǔyīng jǐng mìngjìng sì fāngkè dà dìng清世祖膺景命靖四方克大定yóu kāng yōnglì qián jiāmín ān fùzhì jì kuā由康雍歷乾嘉民安富治績(jī)夸dào xián jiānbiàn luàn qǐshǐ yīng fǎrǎo dū bǐ道咸間變亂起始英法擾都鄙tóng guāng hòuxuān tǒng ruòchuán jiǔ dìmǎn qīng mò同光后宣統(tǒng)弱傳九帝滿清歿gé mìng xīngfèi dì zhìlì xiàn fǎjiàn mín guó革命興廢帝制立憲法建民國(guó)gǔ jīn shǐquán zài zīzǎi zhì luànzhī xīng shuāi古今史全在茲載治亂知興衰shǐ suī fándú yǒu cìshǐ jì yīhàn shū èr史雖繁讀有次史記一漢書二hòu hàn sānguó zhì sìjiān zhèng jīngcān tōng jiàn后漢三國(guó)志四兼證經(jīng)參通鑒dú shǐ zhěkǎo shí lùtōng gǔ jīnruò qīn mù讀史者考實(shí)錄通古今若親目kǒu ér sòngxīn ér wéizhāo yú sīxī yú sī口而誦心而惟朝于斯夕于斯xī zhòng níshī xiàng tuógǔ shèng xiánshàng qín xué昔仲尼師項(xiàng)橐古圣賢尚勤學(xué)zhào zhōng lìngdú lǔ lùnbǐ jì shìxué qiě qín趙中令讀魯論彼既仕學(xué)且勤pī pú biānxuē zhú jiǎnbǐ wú shūqiě zhī miǎn披蒲編削竹簡(jiǎn)彼無書且知勉tóu xuán liángzhuī cì gǔbǐ bù jiàozì qín kǔ頭懸梁錐刺股彼不教自勤苦rú náng yíngrú yìng xuějiā suī pínxué bù chuò如囊螢如映雪家雖貧學(xué)不輟rú fù xīnrú guà jiǎoshēn suī láoyóu kǔ zhuó如負(fù)薪如掛角身雖勞猶苦卓sū lǎo quánèr shí qīshǐ fā fèndú shū jí蘇老泉二十七始發(fā)憤讀書籍bǐ jì lǎoyóu huǐ chíěr xiǎo shēngyí zǎo sī彼既老猶悔遲爾小生宜早思ruò liáng hàobā shí èrduì dà tíngkuí duō shì若梁灝八十二對(duì)大廷魁多士bǐ jì chéngzhòng chēng yìěr xiǎo shēngyí lì zhì彼既成眾稱異爾小生宜立志yíng bā suìnéng yǒng shīmì qī suìnéng fù qí瑩八歲能詠詩泌七歲能賦棋bǐ yǐng wùrén chēng qíěr yòu xuédāng xiào zhī彼穎悟人稱奇爾幼學(xué)當(dāng)效之cài wén jīnéng biàn qínxiè dào yùnnéng yǒng yín蔡文姬能辯琴謝道韞能詠吟bǐ nǚ zǐqiě cōng mǐněr nán zǐdāng zì jǐng彼女子且聰敏爾男子當(dāng)自警táng liú yànfāng qī suìjǔ shén tóngzuò zhèng zì唐劉晏方七歲舉神童作正字bǐ suī yòushēn yǐ shìyǒu wéi zhěyì ruò shì彼雖幼身已仕有為者亦若是quǎn shǒu yèjī sī chéngǒu bù xuéhé wéi rén犬守夜雞司晨茍不學(xué)曷為人cán tǔ sīfēng niàng mìrén bù xuébù rú wù蠶吐絲蜂釀蜜人不學(xué)不如物yòu xí yèzhuàng zhì shēnshàng kuāng guóxià lì mín幼習(xí)業(yè)壯致身上匡國(guó)下利民yáng míng shēngxiǎn fù mǔguāng yú qiányù yú hòu揚(yáng)名聲顯父母光于前裕于后rén yí zǐjīn mǎn yíngwǒ jiào zǐwéi yī jīng人遺子金滿贏我教子唯一經(jīng)qín yǒu gōngxì wú yìjiè zhī zāiyí miǎn lì勤有功戲無益戒之哉宜勉力
不同版本的《三字經(jīng)》
《三字經(jīng)》是宋朝王應(yīng)麟〈字伯厚〉先生所作，內(nèi)容大都采用韻文，每三字一句，四句一組，像一首詩一樣，背誦起來如同唱兒歌，用來教育子女瑯瑯上口十分有趣，又能啟迪心智。時(shí)人覺得本書內(nèi)容很好，紛紛翻印，因此廣為流傳，歷久不衰，此后成為歷朝歷代最重要的童蒙養(yǎng)正教材之一。
隨著時(shí)間的推移，在《三字經(jīng)》的內(nèi)容上，不同歷史時(shí)期皆有所修改或增加。迄今為止所見的就有宋末元初的1068字本，明代的1092字本，明末的1122字本，清初的1140字本及1170字本等多個(gè)版本。并出現(xiàn)相關(guān)注解本、插圖本。如明清時(shí)期就有《增補(bǔ)三字經(jīng)》、《節(jié)增三字經(jīng)》和《廣三字經(jīng)》等。清末民初的著名學(xué)者章太炎〈字炳麟〉先生的《三字經(jīng)》增訂本，是近一個(gè)世紀(jì)以來流傳最廣的版本。
解放后，又對(duì)《三字經(jīng)》進(jìn)行修訂。主要涉及一些民族史觀內(nèi)容的.修訂。如：
關(guān)于元代歷史的“蒞中國(guó)，兼戎狄，九十年，國(guó)祚廢。”改為“輿圖廣，超前代，九十年，國(guó)祚廢。”;
關(guān)于清代歷史的“清順治，據(jù)神京。至十傳，宣統(tǒng)遜。舉總統(tǒng)，共和成。復(fù)漢土，民國(guó)興。廿二史，全在茲，載治亂，知興衰。”改為“清世祖，膺景命，靖四方，克大定。由康雍，歷乾嘉，民安富，治績(jī)夸。道咸間，變亂起，始英法，擾都鄙。同光后，宣統(tǒng)弱，傳九帝，滿清歿。革命興，廢帝制，立憲法，建民國(guó)。古今史，全在茲，載治亂，知興衰。”
《三字經(jīng)》作為兒童啟蒙經(jīng)典，是中華民族五千年歷史的縮影，其內(nèi)容涵蓋量非常豐富、全面。作為華夏子孫，我們每個(gè)人一生中有兩本書是一定要讀的，那就是《三字經(jīng)》跟《弟子規(guī)》。《三字經(jīng)》讓我們了解中國(guó)的歷史，以及人倫的次第與綱常，深入學(xué)習(xí)，深信每個(gè)人都會(huì)燃起對(duì)華夏先祖的崇敬與承擔(dān)弘揚(yáng)文化的責(zé)任感。
